Asielzoekers en erkende vluchtelingen met een zorgopleiding kunnen helpen het personeelstekort in de zorg terug te dringen. Voorwaarde is wel dat zij beter worden begeleid naar de arbeidsmarkt. Dat staat in een rapport van de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken (ACVZ).
Op dit moment is er een tekort van meer dan 56.000 mensen in de zorgsector. In 2030 groeit dat naar meer dan 100.000.
Volgens de commissie kunnen asielzoekers en vluchtelingen die al erkend zijn goed bijspringen. Er zijn niet alleen artsen, verpleegkundigen en tandartsen nodig, maar ook tolken en zorgconsulenten, die nieuwkomers wegwijs kunnen maken in het Nederlandse zorgstelsel.
Pandemie
Er zijn nu te veel barrières voor mensen die in hun thuisland een zorgopleiding hebben gevolgd om hier aan de slag te gaan. Ook na jaren in Nederland lukt het ze amper om hun beroep uit te oefenen. Ook in de coronacrisis worden ze te weinig ingeschakeld, constateert de commissie.
Aan het begin van de pandemie boden 173 artsen en 23 verpleegkundigen hun diensten aan via de Vereniging van Buitenlandse Gediplomeerde Artsen. Uiteindelijk werd een van hen opgeroepen. Het asielzoekersorgaan COA vond nog 37 asielzoekers die voldeden aan de eisen op het gebied van taal en opleiding. Zij werden aangeboden bij het ministere van VWS.
Uiteindelijk zijn drie van hen via het Rode Kruis als vrijwilliger aan de slag gegaan bij het Ikazia ziekenhuis in Rotterdam.
Belemmeringen
De commissie ziet in Nederland drie belangrijke belemmeringen voor de inzet van migranten in de zorg. Struikelblok is onder meer de lange asielprocedure. Heeft iemand eindelijk een status, dan staan gemeenten niet altijd toe dat iemand zich inwerkt in de zorgsector, met behoud van uitkering.
Ook worden buitenlandse diploma’s en werkervaring hier vaak niet erkend. Mensen die in het buitenland werkten als arts of verpleegkundige moeten in Nederland een traject van zeker vier jaar doorlopen, met allerlei toetsen en hoge kosten.
Wat het ook lastig maakt is de cultuur op de werkvloer, stelt de commissie. Daarbij gaat het om hiërarchie, omgangsvormen, en initiatief nemen De adviescommissie zegt verder dat migranten in de zorg vaak te maken hebben met vooroordelen. Ook komt discriminatie voor door cliënten en collega’s.
Volgens voorzitter Monique Kremer van de adviescommissie lukt het asielzoekers in onder meer België en het Verenigd Koninkrijk beter om toe te treden tot de zorg. Wat daarbij helpt is de taal. Zo wordt in een deel van België Frans gesproken, waardoor het voor meer mensen makkelijker is snel in te stappen.
Vanmiddag heeft de werkgroep van Alkmaar Taal Thuis afscheid genomen van onze Guus. Guus Keilman was vanaf het begin van de oprichting van het Alkmaar Freedom House betrokken bij het taalcafé. Talloze mensen (nieuwkomers maar ook vrijwilligers) zijn door hem geholpen of geïnspireerd. Na de sluiting van Alkmaar Freedom House nam hij het initiatief tot een doorstart en zo ontstond Alkmaar Taal Thuis.
Wil had een toepasselijk cadeau voor Guus meegebracht en onze Sybren schreef speciaal voor Guus een afscheidslied.
Uiteraard gaat Alkmaar Taal Thuis door. We hebben een nieuwe voorzitter gevonden; Carla Vermeulen. Zodra de corona-maatregelen het toelaten, gaan we weer werken vanuit wijkcentrum de Rekere.
Guus verhuist binnenkort naar Overijssel. We wensen hem en zijn vrouw Alette nog vele gelukkige en gezonde jaren toe in het nieuwe huis!
Samen spreek je – online en/of offline – wekelijks met elkaar af en doe je samen vrijwilligerswerk.
In het kort
Voor mensen tussen 16 en 27 jaar
Maximaal 6 maanden
Gemiddeld 4 uur per week
Tijd en plaats zijn flexibel
Met leeftijdsgenoten
Goede begeleiding
Voor een nieuw netwerk
Voor nieuwe vrienden!
Europees erkend certificaat
Tijdens het half jaar dat je samen optrekt word je goed begeleid door onze coördinatoren. Er zijn bijeenkomsten waar je andere deelnemers ontmoet, en na afloop is er een feestelijke afsluiting waar je je Europese certificaat krijgt uitgereikt.
Na zes maanden heb je nieuwe connecties, een paar woorden in een andere taal, inzicht in een andere leefwereld en misschien wel… een nieuwe vriend.
Waarom friend4friend?
friend4friend is een project in de proeftuinen van de Maatschappelijke Diensttijd (MDT), en wordt dus gefinancierd door de overheid. De maatschappelijke diensttijd wil jongeren op jonge leeftijd kennis laten maken met vrijwilligerswerk en investeert dus in de samenleving van de toekomst.
Wij geloven dat de samenleving beter wordt als je elkaar leert kennen, en dat je zelf gelukkiger wordt als je iets doet voor een ander. friend4friend brengt deze twee aspecten samen. Met jouw buddy ga je aan de slag als vrijwilliger. Je leert elkaars leefwereld kennen, terwijl je tegelijk, zinvolle aan de slag bent. Daardoor heb je bovendien meteen iets om over te praten!
Met friend4friend willen we deze doelen bereiken:
Jonge mensen maken kennis met vrijwilligerswerk.
Nieuwkomers vinden makkelijker hun weg, zowel qua taal als netwerk. Hopelijk voelen ze zich daardoor sneller thuis in Nederland.
Nederlandse jongeren maken kennis met nieuwkomers, zodat ze hun wereldbeeld verrijken.
Sinds maart 2020 zijn onze vrijwilligers wekelijks bezig met het bieden van online taalhulp aan onze bezoekers.
In de afgelopen week ontvingen we een aanvraag van een nieuwkomer die graag online taalhulp wil. Echter, we hebben geen vrijwilligers meer in beeld die hiermee zouden kunnen of willen helpen. Vandaar dus deze oproep;
Bent u of kent u iemand die met deze jongeman online aan de slag zou willen, mailt u dan naar alkmaartaalthuis@gmail.com. Bij voorbaat dank!
Onze voorzitter, Guus Keilman, komt vanavond op TVNoord Holland samen met bezoeker Natsnet, in een programma over huisvesting van statushouders. Dit wordt van 17u tot 19u op ieder hele uur uitgezonden.
Om 18.15u vanavond is er een interview op radio Noord Holland, in het kader van voorbereiding op verkiezingen. Ook hierin is onze Guus te gast.
Woningnood versus huisvesting statushouders: wie krijgt er een huis?
ALKMAAR – De verkiezingen komen eraan en in deze regio is er één politiek thema veelbesproken: de huisvesting van statushouders, want de woningnood is al zo hoog. Gemeenten gaven middels een brandbrief al het statement dat het geven van sociale huurwoningen aan statushouders ‘ten koste gaat van van de huisvesting van de hardwerkende Nederlander’.
Eerst even over de achtergrond van het probleem: opgelopen vertragingen bij de IND zorgen voor overvolle asielzoekerscentra. Daardoor is het aantal statushouders dat gemeenten moeten huisvesten dit jaar verdubbeld. Dit was voor regio Alkmaar reden om de noodklok te luiden.
“De taakstelling komt bovenop de stapel van de groep mensen die al een woning onderzoeken”, reageerde waarnemend burgemeester van Alkmaar Emile Roemer. VVD-kamerlid Daniël Koerhuis koppelt dit aan de lange wachtlijsten voor een sociale huurwoning.
Volgens hem worden te veel woningen aan statushouders gegeven. “Nu geven veel gemeenten deze doelgroep voorrang en dat is oneerlijk.” Hij pleit voor tijdelijke woningen in buitengebieden.
Natsnet (30) uit Eritrea studeert hard om uiteindelijk Nederlands staatsburger te worden. Ze had het geluk dat ze redelijk snel een socialehuurwoning kreeg toegewezen, binnen een jaar. “Maar dat is niet voor iedereen weggelegd. Ik ken ook veel mensen die pas na 4 of 5 jaar aan de beurt zijn voor een huis.”
Vanavond verschijnt er een reportage met Natsnet, want wat betekent de discussie voor de driehonderd statushouders uit de regio die nu noodgedwongen in een asielzoekerscentrum wonen?
Hoe je het ook wendt of keert: deze mensen hebben een verblijfsvergunning gekregen en hebben daarmee recht op een woning. Omdat gemeenten natuurlijk weten dat deze mensen niet op magische wijze zijn weg te toveren, wordt er vanuit de politiek gekeken naar alternatieven.
Oplossingen door gemeenten
In Castricum loopt momenteel een pilot voor flexwoningen: omgebouwde luxe containers, op industrieterrein de Castricummerwerf, waarvan een derde voor mensen met een verblijfsvergunning is bedoeld. Veel omwonenden en ondernemers uit de omgeving zien dat alleen niet zitten. Eerdere beoogde locaties in Akersloot zijn na veel protest vanuit de buurt ook al van de kaart geveegd.
Ook in Alkmaar wordt gezocht naar manieren om deze doelgroep – ondanks de hoge woningnood – woonruimte te bieden. Na een dringend verzoek van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) bekijkt het college nu de mogelijkheid om een paar honderd statushouders gemengd te laten wonen met economisch daklozen in het voormalig belastingkantoor en tevens oude asielzoekerscentrum.
Janine Visser van Partij voor de Dieren is erg te spreken over deze manier van huisvesting. “Wij zien vooral de meerwaarde van mengvormen. Verschillende doelgroepen in wooncomplexen bevordert de integratie.”
Ze begrijpt de bestaande zorgen en onderbuikgevoelens, gezien andere spoedzoekers, zoals jongeren en gezinnen, ook moeite hebben met het vinden van een passende woning. “De woningdruk is inderdaad groot, maar daar hebben wij een plan voor. Door een forse krimp van de veestapel en een klein deel van die landbouwgrond beschikbaar te stellen voor woningbouw, kunnen we één miljoen huizen bijbouwen.”
“Flexwoningen is op zich niets mis mee, maar deze mensen wegstoppen in containers op industrieterreinen is natuurlijk uit den boze.”JANINE VISSER – PARTIJ VOOR DE DIEREN
Over de tijdelijke flexwoningen die in Castricum komen te staan is ze minder positief. Zij stelt dat het plaatsen van statushouders in buitengebieden alleen maar voor meer sociale polarisatie zorgt. “Flexwoningen is op zich niets mis mee, maar deze mensen wegstoppen in containers op industrieterreinen is natuurlijk uit den boze.”
Voor een betere integratie pleit Visser daarom voor humane opvang met goede begeleiding, taalcursussen, zorg en onderwijs. “Daarnaast moet er meer aandacht zijn voor psychische hulp. Zo kunnen mensen die een verblijfsvergunning krijgen snel volledig meedoen in de maatschappij: dit stimuleert ook wederzijds begrip.”
Klik hier voor het artikel op de website van NH nieuws
Op de kandidatenlijsten voor de Tweede Kamer staan dit keer opvallend veel mensen met een vluchtelingen-achtergrond. Zeker tien van hen zijn ooit met hun ouders naar Nederland gevlucht. De meeste in de jaren 90, vooral uit het Midden-Oosten. Wat zijn hun drijfveren en ambities?
Ulysse Ellian EIGEN FOTO
Iemand die verzekerd lijkt van een Kamerzetel is Ulysse Ellian. Hij staat op plaats 22 op de lijst van de VVD. Ellian, advocaat van beroep, woont in Almere. Hij vluchtte als baby met zijn ouders uit Afghanistan. Zijn vader, rechtsgeleerde en publicist Afshin Ellian, vluchtte daar eerder al heen vanuit Iran.
“Ik stel mij verkiesbaar voor de VVD omdat die partij voor vrijheid en eigen verantwoordelijkheid staat”, verklaart hij zijn keus. “Het idee: je kan er wat van maken als je echt wilt, zonder continu hulp te vragen. Je bent vrij om je eigen keuzes te maken. Dat idee leeft sterker bij de VVD dan bij andere partijen.”
Het beschermen van die vrijheid is zijn belangrijkste drijfveer om de landelijke politiek in te gaan. “Dat heeft te maken met mijn persoonlijke verleden”, legt hij uit. “Ik wil het Nederland beschermen waar mijn ouders naartoe kwamen, het land van vrijheid en verlichting. Ik zie dat dat niet meer vanzelfsprekend is. En ik ken de gevaren daarvan, mijn tantes in Iran en Afghanistan konden bijvoorbeeld vroeger vrij leven. Dat is nu niet meer zo.”
Omdat mijn ouders als vluchtelingen naar Nederland kwamen, krijg ik vaak te horen dat ik niet kritisch over de opvang van asielzoekers kan zijn. Maar dat is wel zo.Ulysse Ellian, VVD
Ellian wil een voorstel indienen dat de versterkte gebedsoproep vanuit moskeeën aan banden legt. “In Almere gebeurde dit het afgelopen jaar, en dat bleek niet uniek. Waarom vinden wij het normaal dat dergelijke geloofsbelijdenissen op straat, tot ver in de wijk, te horen zijn? Het is anders dan het luiden van een kerkklok. Hier wordt gezegd: ‘Allah is groot. Er is geen andere god dan Allah.’ Ik zou bij wet willen regelen dat zulke uitingen niet versterkt in de openbare ruimte horen. Voor mij is dit een voorbeeld van verdrukking van de verlichte Nederlandse traditie.”
Abassin Nessar EIGEN FOTO
Abassin Nessar wil de Tweede Kamer in voor de PvdA. Hij vluchtte in 1994 als 9-jarige met zijn ouders en zusje vanuit Afghanistan, via Oezbekistan, naar Nederland. Hij staat op plek 28. Ook hij woont in Almere en werkt bij het ministerie van Binnenlandse Zaken.
Nessar voelt zich thuis bij de PvdA, “omdat die partij staat voor een positief mensbeeld en al 75 jaar strijdt tegen segregatie, ongelijkheid en onrecht, zowel nationaal als internationaal. Ongeacht je opleiding, sekse en afkomst. De PvdA zet zich in voor een beter bestaan voor iedereen”, legt hij zijn keuze uit.
Hij vertelt van zijn ouders te hebben geleerd dat je altijd moet strijden tegen onrecht en ongelijkheid. “Ik vind het voor de ontwikkeling van mezelf belangrijk om me in te zetten voor de samenleving. Dat deed ik met mijn werk eerder binnen ontwikkelingssamenwerking, het sociale domein en nu bij Binnenlandse Zaken, maar ook als politicus. Ik denk dat de politiek het meest effectieve platform is om werkelijk fundamentele veranderingen te brengen.”
“
Ik wil me inzetten voor de huidige generatie jongeren. Het is de eerste generatie in decennia die het minder heeft dan hun ouders.Abassin Nessar, PvdA
Nessar zou zich in de Kamer willen inzetten voor de huidige generatie jongeren. “Het is de eerste generatie in decennia die het minder heeft dan hun ouders. De coronacrisis treft deze doelgroep onevenredig hard. Er is veel onzekerheid over hun toekomst. Ik wil me hard maken voor het recht op een minimumloon voor iedereen vanaf 18 jaar. Dat minimumloon moet bovendien naar 14 euro per uur.”
Het Nederlands en Europees asielbeleid moet “eerlijker en fatsoenlijker”, vindt Nessar. “De asielprocedure duurt op dit moment veel te lang. Ook worden veel politieke vluchtelingen – zoals wij dat ooit ook waren – nu veelal onder erbarmelijke omstandigheden opgevangen in de regio. Nederland moet de asielprocedures sneller verwerken en iedereen die daar recht op heeft helpen integreren.”
Maar mensen die veilig terug kunnen naar hun eigen land, moeten volgens Nessar zo snel mogelijk op een humane manier terugkeren. “Daarvoor moet er op Europees niveau veel beter worden samengewerkt.
Hind Dekker-Abdulaziz SEBASTIAAN TER BURG
Hind Dekker-Abdulaziz kwam in 1997 naar Nederland, vanuit Irak. Ze was toen 15. Het Utrechtse gemeenteraadslid doet nu een gooi naar het Kamerlidmaatschap voor D66. Ze staat op plaats 28.
“Ik ben opgegroeid in een dictatuur. Voor mij is het heel belangrijk dat mensen in vrijheid kunnen leven, je leven inrichten zoals je zelf wilt. Dat spreekt me aan in D66. Het liberalisme, maar ook de sociale kant”, legt ze uit. Dat is voor haar ook het grote verschil met de VVD. “Je kunt niet in vrijheid leven als je geen huis hebt. Dat zijn basisvoorwaarden die goed moeten zijn geregeld, net als gratis kinderopvang.”
Als ze in de Tweede Kamer wordt gekozen, wil ze één ding zeker veranderen. “Ik wil af van het label ‘migratieachtergrond’ bij mensen die hier geboren zijn, de tweede generatie. Dat label krijgen mijn kinderen ook bijvoorbeeld, terwijl ze hier geboren zijn. Ik kan dat niet aan ze uitleggen.”
Ik mocht op dag één in het azc al Nederlands leren. Dat heeft me enorm geholpen. Meedoen vanaf dag één staat nu ook in het verkiezingsprogramma.Hind Dekker-Abdulaziz, D66
Dekker-Abdulaziz vindt dat dit label in statistieken verkeerd wordt gebruikt, als iets negatiefs. “Kijk naar de leefbarometer. Als er in een wijk veel migranten wonen, weegt dat in de leefbarometer negatief. Dat is raar in 2021 met zoveel gemixte gezinnen. Waarom moeten we generaties lang bij mensen blijven volgen hoe ze het doen? Gelijke behandeling begint bij gelijke labels.”
Dekker-Abdulaziz studeerde aan de TU in Eindhoven. Haar technische kennis zou ze in de Kamer ook willen inzetten om aandacht te vragen voor privacy en de bescherming van persoonsgegevens. Maar ook het gebruik van discriminerende algoritmes is haar een doorn in het oog.
Het asielbeleid volgt ze niet op de voet. Wel hoort ze van haar ouders, die vluchtelingen begeleiden, hoe ingewikkeld de participatie- en integratietrajecten zijn. “Ik ben blij met de nieuwe inburgeringswet, waarin is geregeld dat iemand niet zijn eigen taalaanbieder hoeft te zoeken. Dat is straks de rol van gemeenten. Ik mocht op dag één in het azc al Nederlands leren. Dat heeft me enorm geholpen. Meedoen vanaf dag één staat nu ook in het verkiezingsprogramma.”
Via een email kwam onderstaand initiatief onder onze aandacht;
Van 1 tot 17 maart, in de aanloop naar de verkiezingen, gaat er een lopend vuurtje door Nederland! Van Dokkum naar Den Haag en van Nuenen tot Groningen: overal in het land vinden wakes en tochten plaats voor humaan migratiebeleid. Doe jij mee?
De verwoestende brand in kamp Moria, kinderen die opgroeien in de blubber, zinkende boten en verdrinkende mensen: de ellende aan de Europese grenzen is enorm. Toch gaan er stemmen op voor nóg harder grensbeleid, meer deals en kampen, minder vluchtelingen en migranten. En daarmee een minder menselijk Nederland en Europa.
Onze doelen: voorbijgangers informeren over de bedroevende situatie aan de Europese grenzen én aan politici laten zien dat er wel degelijk draagvlak is voor menselijk beleid. We willen door het hele land kleine, Corona-proof wakes organiseren. Dorpjes of steden, een half uurtje of een halve dag, met z’n tweeën of met z’n vijftigen? Dat maakt niet uit. Belangrijk is dát we van ons laten horen. En daarbij hebben we jou keihard nodig.
Een wake organiseren is makkelijker dan het klinkt! Met onze toolkit krijg je promotiemateriaal, tips over het aanmelden bij de gemeente en ideeën over de invulling van de wake, bijvoorbeeld met stilte en kaarsen, of juist met toespraken en filmpjes uit vluchtelingenkampen. Daarnaast is het de bedoeling dat jij het vuur doorgeeft aan een volgend(e) dorp of stad. Het liefst lopend, maar met de fiets of auto kan natuurlijk ook.
Zo zullen er vanuit alle hoeken van het land wakes en tochten richting Den Haag bewegen, waar op 17 maart de hele dag gewaakt wordt tijdens de Tweede Kamerverkiezingen. Meedoen? Meld je aan als coördinator via https://forms.gle/LC97JoZYZp22zSMS7
NB: de actie heeft geen religieus karakter en we voeren geen campagne voor of tegen specifieke politieke partijen.
Van een van onze vrijwilligers ontvingen we de volgende oproep;
Ik help een bezoeker met verhuizen. Hij kan een aantal meubels krijgen uit een huis in Waarland. O.a. een groot wandmeubel, een tafel met twee stoelen, koelkast, salontafel en nog wat spullen. Donderdag 18 februari kunnen de spullen worden opgehaald in Waarland. Voor de grote kast (die in drieën kan) en de andere spullen is een busje nodig.
Mijn vraag is: zou er via de website van Alkmaar Taal Thuis gevraagd kunnen worden of iemand een busje heeft en zo ja, of die zou willen helpen met verhuizen. Je mag me bellen op 072-5896236/ 06-40091830. Hartelijke groet, Solveigh
We ontvingen een mail waarin ons gewezen werd op een website www.basishulp.nl en facebookpagina Hoe je van minder meer maakt | Facebook waar veel tips voor mensen die met een beperkt budget rond moeten komen, te vinden zijn.
Ook wordt daar hulp aangeboden voorbijvoorbeeld het aanvragen voor toeslagen of hulp om bijv. babykleding, boodschappen of een tweedehands fiets te verkrijgen.
Tijdelijk video-bellen en hou het nieuws in de gaten wanneer we weer open gaan.
